Gedicht Ida Gerhardt gerealiseerd in 2004
Wanneer men vanuit de hoofdingang van de Dorpskerk in Wassenaar richting kerkhof wandelt, kan men een plaquette met dit gedicht van Gerhardt lezen, dat er hangt sinds 12 juli 2004 aan de kerkmuur, net vóór de bocht van het pad.
Het initiatief werd genomen door Dirk Idzinga en Mieke van den Berg. Zij hadden reeds veel teksten van Ida Gerhardt in de openbare ruimte ontdekt en vonden het tijd worden dat ook in Wassenaar regels van de dichteres zouden verschijnen, omdat zij hier gewoond heeft.
Hoewel het voor Ida Gerhardt maar een korte periode was, zijn haar ouders en jongste zus Mia meer dan tien jaar Wassenaars ingezetenen geweest. Toen Ida’s moeder in 1934 overleed, werd zij op dit Dorpskerkhof begraven.
Omdat haar vader († 1953) en oudste zus Truus († 1960) ook in het familiegraf te ruste werden gelegd, kwam Ida Gerhardt hier regelmatig. Hoewel zij slechts één keer in haar gedichten het Dorpskerkhof in Wassenaar noemt1, gaat het ongetwijfeld over dit familiegraf in: ‘De gestorvene’, ‘Tegenstem’, ‘Vergeefs verzet’2, en ‘Omzien in deernis’.3
Daarom vonden Idzinga en Van den Berg dit hof de meest passende plaats in Wassenaar voor een eerbewijs aan Ida Gerhardt. Een geschikt gedicht was toen snel gevonden.
De kerkvoogdij van de Hervormde Gemeente ging akkoord met het aanbrengen van dit vers op één van de eeuwenoude muren van de kerk, niet ver van de plaats waar dit familiegraf zich bevindt.